დიდ არს უფალი

აჰა, ჭეშმარიტება:
დიდ არს უფალი!-
უზომოა ყოვლადწმინდის მოთმინება,
უძიროა ყოვლადძლიერის წიაღი,
რადგან ვცოდავ-
ღმერთი კი მელის!
ბოლოჟამამდე მელის და არც მტოვებს,
ტაატით მატარებს ცოდვილ შვილს:
უსაზღვროა ყოვლადწმინდის მოთმინება,
უძიროა ყოვლადძლიერის მოწყალების წიაღი.
მაგრამ ვინც ბოლომდე წარიწყმიდავს თავს
და ძილს ამჯობინებს ჭეშმარიტებას,
მისთვის მზადაა სასჯელი, ამხელა სულგრძელების შემდეგ,
რადგან ყოველი მოწყალება, ზეციური, ისევ ადამის ძისთვისაა ქმნადი.
მაშ, ვერიდოთ ბოლოჟამის რისხვას,
მაშ, ვერიდოთ ზღვის ზვირთებას.
ვისწავლოთ ცურვა, რომ მეორე ნაპირს გავაღწიოთ დაცემულებმა:
ჩვენ მარტონი არ ვართ,-
ამადაა ჩასაკლავი შიში წუთისოფლის წინაშე!
ვაჟკაცობა სჭირდება ჭეშმარიტებას,
ქრისტესმიერი სიყვარული-ნამდვილ ცხოვრებას.
მაშ, ნუ გეშინია, ადამიანო,
რამეთუ ცაც იგივეს გვმოძღვრავს.

სახელითა მამისათა და ძისათა და წმინდისა სულისათა
შემეწიე, დედაო მარიამ.

ტირისკონის 31, 2003 წელი
რონდინე, აიაია

თიატრო

“თიატრო-(თიატრო, თიატრონი) სახედველი. ესე არს
ზღუდემოვლებული შუა ადგილი, სამღერელ-
საროკავნი და გარემოს მჭვრეტელთ საგომი,
სადა სტანჯვიდიან მოწამეთა”.

სულხან-საბა ორბელიანი

აჰა, ჭეშმარიტება:
გაგიჟდა ადამის მოდგმა,
სიშმაგის მორევმა შთანთქა ძე კაცისა
და ამ სრბოლაში მან დაკარგა სათავე,
რომელიც სიცოცხლით გვკვებავდა.
ირგვლივ სიკვდილი ითესება,
მრავლდებიან სისხლსმოწყურებულნი,
უზნეობის ქარიშხალი სპობს სისპეტაკეს მანამ,
სანამ არ გადაივლის.
ადამიანები?…
უგონოთ შესაქცევად გაიხადეს იდუმალი სიწმინდე,
ვერ კი ამჩნევენ-დამღუპველ ცეცლხს ეთამაშებიან,
დიახაც, ეთამაშებიან!…
ხორხოცია, ხითხითებენ,
უფრო მეტ წარმოდგენას ითხოვენ,
უფრო მეტ გართობას.
სანახაობად აქციეს ჭეშმარიტება,
მაგრამ ამაზე არ შეჩერებულან-
უკვე ვერც შეჩერდებიან:
სისასტიკე შიათ, რაც ავადმყოფობად ექმნათ…
წყაროსთვალდაკარგულნი უდაბნოს ხორშაკით სუნთქავენ
და ამიტომაც, დაუნდობლად კლავენ სულს.
მკველელები! მკვლელები! მკვლელები!!!.
ჯოჯოხეთური მხიარულების თანხლებით სჩადიან ამ
საზარელ საქმეს.
ღრეობა, ორგია რიალებს ყველგან.
გვახსოვს ის წარსული? –
ის თხემის ადგილი იყო უდიდესი თიატრო…
იქაც ხორხოცობდნენ, ხითხითებდნენ…
წარმოდგენა მაინც თუ გვაქვს, რა ჩავიდინეთ?!..
ახლაც იგივეს ჩავდივართ,
თანაც-ყოველ დღე…

უფალო, დაგვიცავ ამ ნიაღვარში,
განგვამტკიცე, ყოვლადძლიერო,
აღგვჭურვე სიბრძნით!

6 მირკანი. 2002 წ.
ქ. არეცო. აიაია